Ο γιος του δάσκαλου

Παρακολουθώ θυμοσοφώντας τους πολιτικούς μας στην τηλεόραση. Με εξιτάρει η ευκολία που αλλάζουν απόψεις κάθε φορά που αλλάζουν θέση. Άλλα λένε ως ελάσσονα αντιπολίτευση , άλλα ως μείζονα, άλλα αν βρεθούν στην κυβέρνηση.Κι όμως, δεν απορώ. Τους συμβαίνει ότι και στο στρατιώτη που προάγεται – τύχη κακήν- σε υποδεκανέα. Αυτομάτως, θεωρεί εαυτόν με την πλευρά των αξιωματικών και υποχρέωσή του να «τρέχει τα φαντάρια»!Το έχω -φευ επανειλημμένως- δει και στο Πανεπιστήμιο. Ω με πόση άνεση και χάρη «δασκαλοφέρνει» ο τάδε πτυχιούχος όταν γίνει υποψήφιος διδάκτορας ως «εκλεκτός του κ Καθηγητού». Άσε αν γίνει λέκτορας! Και δυστυχώς οι συμπεριφορές αυτές μάλλον δεν είναι οι εξαιρέσεις.

Σας τα γράφω αυτά όχι για να πετάξω σπόντες για διάφορους. Ειλικρινά. Σας τα γράφω για να προσέχετε μην κάνετε τα ίδια και εσείς.

Με αυτά και με τις γιορτές ξέχασα να ανεβάσω αρκετές από τις τελευταίες παρουσιάσεις.

Εδώ οι τριτοετείς θα βρουν την «Κλινική Εξέταση Προβάτων και Αιγών».

Ενώ οι τεταρτοετείς και πεμπτοετείς παρακάτω θα βρουν τις παρουσιάσεις για την ευζωία των ζώων και την προϊούσα πνευμονία αντίστοιχα.

Τελειώνω με βιβλιοπαρουσίαση. Ο τίτλος αυτού του ποστ και η φωτό είναι από το ομότιτλο βιβλίο του Γιάννη Ξανθούλη. Το διάβασα τώρα στις διακοπές. Το βρήκα καταπληκτικό και σας το συστήνω. Διαβάστε το και Καλή Χρονιά!